YOLUN SONU

Ben düşenin elinden tutar yorulmam 
Hiç kimsenin kimliğine bile bakmam 
Onların da insan olduğunu unutamam
Gücümün yettiği kadar güzellik yaparım

Geçmişteki o günlerimi hep hatırlarım
Vefasızlık gördüm acı sıkıntı yaşadım
Fakirdim diye adam yerine konmadım
Gücümün yettiği kadar güzellik yaparım

Buğdaycı der dost bildiklerim beni unuttu
Şimdi bedenim değil ruhum çok yoruldu
Bakıyorum etrafıma saygı sevgi unutuldu
iKim bilir belki de gelmiş dünyamızın sonu.

GÖNÜL DOSTU

ŞÜKRÜ BUĞDAYCIGİL