0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Sabahları güne coşkuyla başladığınız zamanları anımsıyor musunuz? Peki ya bitmek bilmeyen enerji ve heyecana sahip ruhunuzu? Şimdiler de bu tanımlar bize çok uzak. Yataktan kalmak zorlaşıyor, gün bitmeden enerjimiz tükeniyor, yeterli uyumamıza rağmen dinlenemiyoruz, keyif aldığımız şeyler anlamını yitiriyor… Bu belirtiler size tanıdık geldiği gibi etrafınızdaki çoğu insana tanıdık gelmektedir. Çağımızda popüler olan bu bitkinlik hissi ‘tükenmişlik sendromu’ olarak adlandırılmaktadır. 

Birçoğumuz “çok da zor bir işim yok”, “aslında iyi bir hayatım var” diyoruz. Peki bu sürekli yorgunluk, bu içsel boşluk ve tükenmişlik duygusu nereden geliyor?

Tükenmişlik yalnızca çok çalışmakla değil duygusal kaynakların sürekli tüketilmesiyle de bağdaştırılır. Modern hayatın dayattığı çok çalışma, iyi bir işe sahip olma, iyi bir evlilik yapma ve ebeveyn olma, bakımlı ve üretken bireyler olma kriterlerinin yanı sıra sürekli ulaşılabilir olma, her şeye yetişme, sürekli mutlu görünme istekleri sürdürülebilir değildir. Bundan dolayı bunları aynı anda hayata geçirmeye çalışan bizler bir noktadan sonra kırılma yaşarız. Bu kırılma bazen de tükenmişlik sendromu olarak adlandırılan boyuta ulaşır. 

Peki bu tükenmişliğin temel belirtileri nelerdir:

1. Duygusal yorgunluk (sürekli yorgun hissetmek, motivasyon kaybı),

2. İş ya da günlük yaşama karşı duyarsızlaşma,

3. Kendine yabancılaşma ve değersizlik hissi.

Unutmayalım ki tükenmişlik yalnızca bir bireysel zayıflık değil, çoğu zaman sistemsel bir sonuçtur. Bu yüzden çözüm de yalnızca “kendine vakit ayırmak”la sınırlı kalmamalıdır.

Yavaşlamaya, dinlenmeye, gerçekten durmaya ve kendimizi duymaya ihtiyacımız var. Kimi zaman bir mola, kimi zaman bir “hayır” demek, kimi zaman da yardım istemek bir güç göstergesidir. Çünkü tükenmişlik; ancak fark edildiğinde ve ciddiye alındığında dönüşebilir.

[email protected]