İmam Kuşeyri (k.s.) buyurdu: Re’fet, rahmetin ve şefkatin ziyade ve çok olmasıdır. Allahü Teâlâ kullarına karşı Rauf’dur; herkesten daha ziyade şefkat ve rahmet sahibidir. Dünyada mü’mine de kâfire de rahmet eder. Lâkin ahirette sadece mü’minlere rahmet eder.

Hak Teâlâ, Musa aleyhisselama şöyle vahy eyledi:

“Ey Musa! Beni kullarıma sevdir.”

“Ya Rabbi, seni kullarına nasıl sevdireyim?”

“Nimetlerimi ve ihsanlarımı onlara anlat.”

“Ya Rabbi, bu anlatacağım senin hayattakilere olan rahmetindir. Ya ölenler için hazırladığın rahmetin nasıldır?”

“Ey Musa! Eğer kabir ehline sorsan ve ben de onların sana cevap vermelerine izin vermiş olsam, elbette sana öldükten sonra onlara hayatlarındaki lütuf ve ihsanımdan daha fazla lütuf ve ihsanda bulunduğumu haber verirler.

Ey Musa! Ben, onlar hayatta iken rahmetimi onlardan kesmiyorken, toprak altında iken rahmetimi nasıl keserim.

Ey Musa! Nice kullarım vardır ki hayatları boyunca bana isyan ederler, ölüm vakti geldiğinde onların cehalet ve inatlarına bakmam, lâkin onların zayıf ve zelil olmalarına bakar, benim rahmetimi ümit etmelerini ilham ederim. Böylece kapımda durdururum ki gazabımdan ve azabımdan kurtulsunlar.”

Bu, ölmeden önce Allahü Teâlâ’nın rahmetinden ümidi kesmemek ve günahlarından pişman olmak icap ettiğini beyan eder.